بلاگ كتابك

«غول قوطي ماكاروني» از يك قوطي معمولي ماكاروني بيرون مي‌آيد. آرماند در كارخانه توليد ماكاروني مسئول كنترل كيفيت است و از يكي از همين قوطي‌ها يك غول زرد ماكاروني بيرون مي‌آيد.

در اولين صفحه در سه قاب تصوير، سه‌ مرحله‌ي توليد مواد و تهيه اين قوطي‌هاي ماكاروني را مي‌بينيم. در صفحه‌ي دوم باز سه قاب تصوير ديگر در يك صفحه و در تصوير پاياني صفحه‌ي دوم، آرماند به ما معرفي مي‌شود. باز هم همين قاب تصويرها در صفحه‌هاي بعدي تا برسيم به خانه‌ي آرماند كه گرسنه است و يكي از قوطي‌هاي ماكاروني را باز مي‌كند. اين قاب‌هاي پي در پي تصوير به ما چه مي‌گويند؟ غولي كه از قوطي بيرون آمده مي‌تواند دو آرزو را برآورده كند و پيشنهادهاي جالبي به آرماند مي‌دهد از زندگي ابدي، تا سفر به فضا، يك قصر، يك زيردريايي و ماشين مسابقه. اما فكر مي‌كنيد آرزوي آرماند چيست؟ آرماند يك چمنزار مي‌خواهد و براي آروزي دوم‌اش يك غذاي مفصل مانند پادشان گذشته. در اين ميز غذا، هيچ خوراك كنسروي‌اي نمي‌بينيد. ماجرا اين‌جا تمام نمي‌شود. همه چيز خوب پيش مي‌رود تا اين‌كه غول مي‌خواهد برگردد توي قوطي اما نمي‌تواند و مجبور مي‌شود بيرون بماند. حالا نوبت آرماند است كه يك آروزي او را برآورده كند. فكر مي‌كنيد غول چه مي‌خواهد؟ غول يك رودخانه خنك مي‌خواهد كه پاهاي‌اش را توي‌اش بگذارد. همان آبي كه در چمنزار آرماند است.

كتاب «غول قوطي ماكاروني» از آرامشي مي‌گويد كه زندگي مدرن و صنعتي از ما گرفته است. از چمنزار و غذاي شاهانه‌اي كه هيچ خوراك صنعتي‌اي در آن نيست. آرزوهاي دو شخصيت اين كتاب همه در واقعيت هم دست‌يافتني هستند اما در دنياي مدرني كه اين دو اسيرش شده‌اند براي‌شان دور از ذهن به نظر مي‌رسد. اين گذشته است كه آرماند دوباره آروزي‌اش مي‌كند و يك غول مدرن اين‌بار برآورده‌اش مي‌كند و گذشته را برمي‌گرداند. آرماند سفر به آينده و رفتن به فضا و زندگي ابدي نمي‌خواهد، آرماند آروزي چمنزاري با گل و پروانه و گوسفند و درخت دارد.. آن‌چه در اين كتاب درون اين كنسروها رفته است، ماكاروني نيست، زندگي است و قاب‌هاي تصوير در صفحه‌هاي كتاب اين فشار را نشان مي‌دهند دريك زندگي صنعتي.

«غول قوطي ماكاروني» يك كتاب تصويري زيبا و عميق است.