بلاگ كتابك

ناروال كتاب «كره‌ي بادام زميني و ژلي» تا حالا كره بادوم زميني نخورده است. وقتي ژلي را با يك بيسكويت كره بادوم زميني مي‌بينيد فكر مي‌كند آن هم وافل است.

ژلي مي‌فهمد ناروال غير از وافل هيچ چيز ديگري نخورده است نه ماكاروني و پيتزا نه پوره سيب‌زميني نه كيك و پنير و كلوچه و مارشمالو. حتي ناروال حاضر نيست بيسكويت را امتحان كند اما وقتي بالاخره با اصرار ژلي يك گاز به آن مي‌زند ديگر نمي‌تواند از بيسكويت دست بكشد و ديگر فقط كره بادام زميني مي‌خورد. كره‌هاي بادام زميني همه درياها و ناروال كوچولو و كوچولوتر مي‌شود. حالا چاره‌اش چيست؟ شايد خوردن دوباره وافل. و اين‌بار ناروال غول‌پيكر مي‌شود و ژلي هي بايد براي‌اش وافل بياورد تا ركورد بزند!

كتاب سوم مجموعه «ناروال و ژلي» از تجربه چيزهاي جديد مي‌گويد از حقايق خوشمزه‌اي كه فقط در اين كتاب مي‌توانيد از آبزيان دريا بخوانيد و ببينيد. با خواندن كتاب هم شيفته بيسكويت و كره بادام زميني مي‌شويد و هم وافل اما نبايد در خوردن هيچ‌كدام‌شان زياده‌روي كنيد. كتاب اين را به خوبي بازنمايي مي‌كند. تجربه خوب است اما بااحتياط!

از مجموعه «ناروال و ژلي» دو كتاب ديگر هم به فارسي منتشر شده است: «ناروال تك شاخ دريا» و «ناروال قهرمان و ژلي فلفلي»

بن كلانتون مي‌گويد هنگام نوشتن اين چهل و يكي ساندويج كره و مربا خورده است. براي كسي كه كارش ساختن كتاب است، عجيب نيست چون ناروال كتاب‌اش هم زياد مي‌خورد!