بلاگ كتابك

در كتاب «هفته آشتي و دوستي در كلاس خانم روباه» خانم روباه معلم كلاسي است كه مانند همه كلاس‌هاي جهان در آن دعوا و بگومگو بين بچه‌ها وجود دارد.

خانم روباه هم كاسه صبرش لبريز مي‌شود و چاره‌انديشي مي‌كند: «بسيار خب! فهميدم چه كار كنم! هفته‌ي آشتي و دوستي مي‌گذاريم!»

هفته‌ي چي؟ تمرين درسي جديد است؟ بازي است؟ اين ديگر چيست؟ شاگردان كلاس مي‌پرسند و خانم روباه به جاي پاسخ مستقيم و بالا به پايين از خود آن‌ها مي‌پرسد: «خودتون چه فكري مي‌كنيد؟ خودتون برنامه‌ريزي كنيد و هر پيشنهادي داريد بگوييد تا اين هفته را بسازيد.»

مفاهيم پايه:

• من/ديگري
• شباهت/تفاوت
• شادي/ رنج
• قهر/آشتي
• جنگ/صلح
• خشونت/مدارا
• اعتراض/انعطاف
• انفعال/كنشگري
• قانون/ پيشنهاد
• استقلال/همكاري
• بازخورد/ ارزيابي
• ترويج / توسعه
• تغيير/پذيرش
• كل كل/ گفتگو
• تمسخر/تحقير

تكنيك‌هاي كاربردي:

• ارزيابي مساله
• پيشنهاد راه حل
• كنشگري فعال
• هم‌افزايي فعال
• تغيير ايجابي
• توسعه راه حل به محيط پيرامون
• مشاركت جويي
• توسعه پايدار
• تربيت مثبت‌نگر
• ارتباط بدون خشونت
• گسترش تاب‌آوري

كودكان سرمايه‌هاي وجودي جهان امروزاند زيرا فردا از آن آن‌هاست. از جمله مهارت‌هاي بين فردي لازم كه بايد در آن‌ها پرورش داد همزيستي مبتني بر پذيرش تفاوت‌هاي فردي و استقلال شخصي است. براي كودكاني كه در شش سال اول حيات خود را مركز جهان ادراك مي‌كنند هنگام مواجه با «ديگري» با ويژگي‌هاي متفاوت از خودشان چالش‌هايي ايجاد مي‌شود. اين چالش‌ها با راهكارها و راه‌بردهاي متفاوتي ادامه مي‌يابند. مي‌تواند با قهر، تمسخر، خشونت، زورگويي، لج‌بازي، فرصت‌طلبي و آزار همراه شود. براي امنيت دادن به كودكان و آموزش حل مساله خلاقانه مبتني بر لذت جمعي بايد صبورانه از خود كودكان بهره جست. در كتاب فوق خانم روباه كودكان را وارد گود مي‌كند تا از منظري فاعلانه دنياي خود را ارزيابي و دوباره‌سازي كنند.

نيازهاي خود و ديگري را درك به جاي ناديده گرفتن يا تحميل پاسخ به همدلي و ايجاد پاسخ‌هاي جديد فكر و اقدام كند و ياد بگيرند كه آشتي و صلح ساختني است نه موهبتي كه از آسمان بيايد.

مولفه‌هاي مهمي كه در اين كتاب مد نظر گرفته شده توصيف احساس، بيان نياز و كاركرد تقاضا است سه محور اصلي در مباني «ارتباط بدون خشونت» كه يادگيري آن بدون تمرين در جهان زيست كودك امروز رخ نخواهد داد. گويي از كودكان خواسته مي‌شود افق ديد خود را گشوده و «ديگري» را در كنار خود ادراك كنند. تا هنگامي كه كودكان تغيير رويكرد را «انتخاب» نكنند و هزينه‌هاي اين تغيير را به شكل خودجوش و خودانگيخته بر عهده نگيرند جهاني با كمترين ميزان خشم و رنج ساختني نخواهد بود. با تمرين‌هايي كه ذهن كودكان را براي تغيير خود و جامعه پيرامون قلقلك مي‌دهند مي‌توان شقوق مختلف از ارتباط با انسان‌ها و طبيعت را با كودك به گفتگو گذارد و عامليت آن‌ها را توسعه داد.

تصويرگري كتاب بسيار گويا و پر از جزييات مفيد و ترجمه رضي هيرمندي روان و طنازانه است.