بلاگ كتابك

كتاب «پسري كه دنبال باد رفت» دنيا را از نگاه يك كودك اوتيستيك نشان مي‌دهد. سامي مي‌داند با بقيه فرق دارد. او از توي گرد و غباري كه نور آفتاب به آن تابيده، شكل‌هاي مختلف پيدا مي‌كند.

بوي بدن مورچه‌ها را مي‌فهمد. از آمدن توفان با تكان خوردن برگ‌ها با خبر است. دوست دارد بداند اشياي دور وبرش چطور كار مي‌كنند و وقتي نمي‌فهمد كلافه مي‌شود و سردرد مي‌گيرد. اتاق‌اش پر از كتاب است و ميان آن‌ها پاسخ پرسش‌هاي‌اش را جست‌وجو مي‌كند. اما كتاب‌ها پاسخ يك سوال مهم سامي را نمي‌دانند! باد از كجا مي‌آيد؟ و سامي براي فهميدن‌اش سفري را از خانه به خيابان آغار مي‌كند. او آن‌قدر باد را دنبال مي‌كند كه همراه‌اش به هوا مي‌رود و در ميانه باد و آسمان، رنگ‌هاي زيبايي را مي‌بيند.

كتاب «پسري كه به دنبال باد رفت» از تفاوت مي‌گويد، از درك كودكان اوتيستيك! اما تأكيد مي‌كند كه كودكان و همه ما متفاوت هستيم و بايد به تفاوت‌هايمان احترام بگذاريم و از دريچه اين تفاوت، دنيا را زيبا ببينيم.

انتشارات كتاب پارك، كتابي ديگري هم درباره كودكان طيف اوتيسم دارد. كتاب «خط خط‌هاي من» هم به اين موضوع از زاويه ديگري نگاه مي‌كند. از ارتباطات اين كودكان و دنياي پيرامون‌شان مي‌گويد و آزارهايي مي‌گويد كه اين كودكان براي تفاوت‌هاي‌شان مي‌بينند.