بلاگ كتابك

بعد از خواندن رمان‌هاي «اَپل و رِين» (نشر هوپا) و «ما يك نفر» (نشر پيدايش) و آشنايي با قلم و جهانِ ذهني «سارا كروسان» پيش‌بينيِ دور از ذهن و انتظار زيادي نبود كه كتاب «وزن آب» هم يك رمان خوب باشد.

اما واقعيت اين است كه كتاب «وزن آب» بيش از يك رمانِ خوب بود.يك رمان عاطفيِ درخشان كه موضوعات اجتماعي- روان‌شناسي مختلفي را در برمي‌گرفت و حالا بيش از پيش مطمئن شده‌ام كه نام «سارا كروسان» به ليست نويسنده‌هاي محبوبم افزوده شده و هر اثر ديگري را كه از او منتشر شود، بي‌معطلي مي‌خوانم.

كتاب «وزن آب» داستان يك دختر نوجوانِ لهستاني به نام كاسينكا است كه به خاطر شرايط خانوادگي‌شان دچار بحران‌هاي مختلفي شده، «تاتا» (پدرش)، او و مادرش را ترك كرده و سگِ سياهِ افسردگي عضو تازه‌اي از خانواده‌ي كوچك و ترك شده‌ آن‌هاست. خانواده‌اي كه با رفتن و ترك كردن يكي از ستون‌هاي اصلي‌اش، «پدر»، فروپاشيده و در سايه‌ اين فروپاشي، مادرش هم رو به نابودي است.

از همان ابتداي داستان تناقض احساسي «لارا» (مادر كاسينكا) به وضوح ديده مي‌شود، صحنه‌هاي مشاجره در ذهن دوازده ساله‌ كاسينكا تداعي مي‌شود و با وجود اختلاف‌ها و رابطه‌ به پايان‌رسيده‌‌اي كه بين «لارا» و «تاتا» جريان داشت و اين خيانتي كه يك شبه از سوي «تاتا» اتفاق افتاد و گلوي كاسينكا و مادرش را گرفت، «لارا» دارايي ناچيزش را در چمداني جمع مي‌كند و به اميد پيدا كردن «تاتا» در كشوري ديگر، راهي سفري طولاني و پرماجرا مي‌شوند. اين «عشق» است كه او را مجاب مي‌كند تا تن به مهاجرت بدهد يا انتقام گرفتن از طرد شدن؟ چه مي‌شود كه با وجود نفرت و علمِ به پايان رسيدن يك رابطه، آدمي همچنان سعي دارد ويرانه‌ها را به هم بند كند و تمام آن‌چه را كه فرو ريخته از نو بنا كند؟

در پي اين تصميم لارا است كه كاسينكا، دخترك نوجوان داستان، دچار بحران‌هاي ديگري مي‌شود. او كه پيش از اين شاهد مشاجره‌هاي پدر و مادرش بود و غم ترك شدن را چشيده بود، حالا بايد زهر مهاجرت را هم بچشد.

شايد بهتر است بگويم «وزن آب» ادبيات مهاجرت است و پرداختن به تمام چالش‌ها و بحران‌هايي كه مهاجران با آن دست و پنجه نرم مي‌كنند و گاهي هيچ‌وقت از پس تمام مشكلات اين تصميم بزرگ برنمي‌آيند. با رفتن به كشوري ديگر (انگلستان) است كه زندگي چهره‌ ديگري از خودش را به كاسينكاي نوجوان نشان مي‌دهد، تنها ماندن، پذيرفته نشدن در گروه‌هاي مدرسه، نابلدي زبانِ كشوري كه به آن مهاجرت كرده‌اند، تلاش براي پيدا كردن تاتا در شهري بزرگ و سخت‌تر و پررنگ‌تر از همه پذيرفتن و هضم كردن اين حجم از غم كه بر زندگي‌شان سايه انداخته...

وقتي مامان گفت

«مي‌رويم انگليس.»

فكر نمي‌كردم اين‌طور تنها بشوم.

مي‌دانستم تفاوت‌هايي دارم،

و خارجي‌ام.

مي‌دانستم از همه‌چيز سردرنمي‌آورم.

اما فكر كردم، شايد فقط كمي متفاوت باشم،

مثل يك سنجاب قرمز بين سنجاب‌هاي خاكستري،

مثل دختري انگليسي در گدانسك.

اما من يك دختر انگليسي در گدانسك نيستم.

من يك لهستاني‌ام در كاونتري.

و اين‌ها اصلا يكي نيستند،

اصلا.

يكي از بزرگ‌ترين ويژگي‌هاي قلم «سارا كروسان» اين است كه از هيچ‌ جزئياتي چشم‌پوشي نمي‌كند و به بهترين و زيباترين شكل تمام دغدغه‌ها، افكار، احساسات و ... را از زبان و نگاه شخصيت‌هاي داستانش روايت مي‌كند؛ و همين جزئيات هستند كه آثارش را، با وجود غمي كه در آن‌ها جريان دارد، سرشار از اميد و روشني مي‌كند.

يكي ديگر از ويژگي‌هاي آثار كروسان، انتخاب قالب و زبان شعر است براي رمان‌هايش. او جسورانه اين زبان را براي روايت برخي از رمان‌هايش (مثل يكي ديگر از رمان‌هايش، ما يك نفر) انتخاب مي‌كند و از شكستن ساختارها هيچ ترسي ندارد. شايد شعر هوشمندانه‌ترين و درست‌ترين انتخاب براي آثار او باشد، انتخابي كه بار عاطفي داستان‌هايش را دو چندان مي‌كند و دست نويسنده را باز مي‌گذارد براي بيان جزئي‌ترين و پنهاني‌ترين و اولين تجربه‌ها. شايد اين قالب (شعر) گوياترين و بهترين زبان باشد براي بيان احساساتي كه يك دختر نوجوان مي‌تواند از اولين تجربه‌ها در زندگي‌اش داشته باشد...

در ستايش كتاب «وزن آب»، اولين رمان سارا كروسان نوشته‌اند:

• كتابي بسيار شگفت‌انگيز و تكان‌دهنده. آن‌چنان زيبا نوشته شده كه تا ورق خوردن صفحه‌ي آخر، متوجه تمام‌شدنش نمي‌شوي. (بوك‌بگ)
• اولين رمان سارا كروسان، داستاني درخشان و واقعي است. گاهي غم به دل مي‌نشاند. اما در حقيقت در ستايش زندگي است. (اينك پلت)
• شعرهايي كوتاه با آهنگي ملايم كه از مهاجرت، تعصب و خودخواهي، خانواده و نخستين عشق سخن مي‌گويند. عشقي كه زندگي را دگرگون مي‌كند. (روزنامه‌ي ساندي تايمز)

كتاب «وزن آب» در سال ۲۰۱۳ نامزد نهايي مدال كارنگي و برنده‌ جايزه‌ CBI شده است.