بلاگ كتابك

آموزش بازيگري در كودكي چيزي است برآمده از دنياي كودكانه. دنيايي كه پر از تخيل و خيال‌پردازي است و كودكي كه مي‌تواند خود را به جاي هر شخصيتي بگذارد و به اين تخيل بال و پر بدهد.

همان كاري كه خيلي از كودكان در بازي‌هايشان مي‌كنند. اولين كتاب بازيگري من، همان‌طور كه از نامش پيداست، ادعا ندارد كه كتابي كامل براي بازيگر شدن است؛ بلكه شروعي است براي بچه‌هايي كه در بازي‌هايشان خود را بازيگر مي‌دانند. كتاب‌هاي بازيگري بسياري براي بزرگ‌سالان نوشته شده‌اند، اما كودكان سهم كمي از آموزشي مخاطب‌محور در زمينه‌ي بازيگري دارند. جاي خالي‌اي كه كتاب مي‌خواهد آن را پر كند.

كتاب از همان ابتدا، كودك را با سؤال روبه‌رو مي‌كند و هر بار يك مأموريت بازيگري به او مي‌دهد كه آموخته‌هايش را از اين طريق عملي كند. سؤال «بازيگري چيست؟» با مأموريت تظاهر كردن دنبال مي‌شود و با گفتن از تظاهر كردن، راه را براي مأموريت بعدي كه تخيل است، باز مي‌كند. كتاب هم‌چنين به بحث‌هايي هم چون چگونگي هماهنگي صدا و بدن مي‌پردازد و از كودك مي‌خواهد آنچه را كه طبيعي به نظر مي‌آيد، انجام دهد و حركات بدن و صداي خود را در موقعيت‌هاي مختلف به خاطر بسپرد. نويسنده كودك را ترغيب مي‌كند با فكر كردن درباره‌ي شخصيت و پاسخ دادن به پرسش‌ها، شخصيت را بشناسد تا بتواند آن را خوب بازي كند و در اين راه از حواس پنج‌گانه‌اش كمك بگيرد.

فصل توصيه‌هاي حرفه‌اي در كتاب، جديت كار را به كودك مي‌آموزد و مي‌پذيرد كه كار او را مهم و باارزش تلقي كرده‌اند. اولين كتاب بازيگري من مي‌تواند براي بچه‌ها ايده‌اي باشد كه خودشان را در اين علاقه محك بزنند و هم‌زمان با اينكه بازيگري را به منزله‌ي كاري مهم و دقيق آموزش مي‌دهد، با تمرين‌هايش آن را به كودك نزديك مي‌كند تا در روزمرگي‌هايش بتواند اين هنر را پيدا كند و پرورش دهد.